Masz czasem wrażenie, że mówisz jak echo?
Powtarzasz coś trzeci raz, a dziecko jakby Cię w ogóle nie słyszało?
Zanim pomyślisz: „On mnie ignoruje!”, zatrzymaj się na chwilę i spójrz głębiej.
Bo za każdym dziecięcym zachowaniem kryje się jakaś historia. Coś, co dzieje się w środku. Coś, co warto zauważyć.
Zamiast tracić energię na powtarzanie i złość – zadaj sobie tych 5 pytań:
1. 🟡 Czy patrzę mu/jej w oczy, kiedy mówię?
Kontakt wzrokowy to podstawa komunikacji.
Jeśli mówimy „z drugiego pokoju” albo zerkając na telefon – nic dziwnego, że dziecko „nie słyszy”.
2. 🟡 Czy moje słowa są jasne i konkretne?
„Bądź grzeczny” to hasło, które nic nie mówi dziecku.
Ale już: „Teraz spokojnie odkładamy klocki na półkę” – to konkret, który dziecko rozumie.
3. 🟡 Czy jestem spokojny_a, gdy to mówię?
Dzieci wyczuwają nasze emocje szybciej niż same słowa.
Gdy jesteśmy zdenerwowani – ich „wewnętrzne uszy” mogą się wyłączyć.
4. 🟡 Czy to, o co proszę, jest dostosowane do jego/jej wieku i możliwości?
Jeśli oczekiwania są zbyt trudne, dziecko może zareagować frustracją, oporem albo wycofaniem.
5. 🟡 Czy w ciągu dnia znalazłam/em czas, by po prostu z nim/nią pobyć?
Dziecko, które czuje się widziane i ważne, dużo chętniej słucha.
Bliskość buduje uwagę.
Wychowanie to nie gra o władzę.
To relacja – tworzona każdego dnia z małych chwil, pełnych uwagi, akceptacji i ciekawości.
Nie musisz być perfekcyjny/a.
Wystarczy, że będziesz uważny/a i otwarty/a na to, co dzieje się pod powierzchnią.
📚 Źródło: dr Kamila Olga – psycholog
