Czy wiesz, co możesz zrobić, gdy Twoje dziecko przeżywa trudne emocje?

Każde dziecko codziennie doświadcza wielu intensywnych uczuć – od radości, przez złość, aż po smutek czy lęk. Problem pojawia się wtedy, gdy te emocje są zbyt silne, by mogło sobie z nimi poradzić samodzielnie.

Kluczowa zasada: dziecko nie ma jeszcze w pełni dojrzałego układu nerwowego i nie potrafi samodzielnie regulować emocji. To my – dorośli – jesteśmy jego „zewnętrznym regulatorem”.

Dlatego nasze reakcje są tak ważne. Zerknij na kilka wskazówek:

1. Zostań blisko.
Gdy dziecko przeżywa burzę emocji, odsunięcie go („idź do swojego pokoju i ochłoń”) może wzmagać poczucie samotności i odrzucenia. Bliskość daje sygnał: „Nie jesteś sam ze swoją złością czy smutkiem.”

2. Oddychaj spokojnie.
Dziecko chłonie nasze emocje jak gąbka. Nasz spokojny oddech, łagodny ton głosu i mowa ciała wysyłają komunikat bezpieczeństwa. To najlepszy sposób, by uczyło się, jak wygląda powrót do równowagi.

3. Nazwij emocje.
Badania pokazują, że nazywanie emocji pomaga je „swoić”. Powiedz: „Widzę, że jesteś bardzo zdenerwowany. To trudne. Jestem tutaj.” Dzięki temu dziecko uczy się rozpoznawać swoje uczucia i rozumie, że nie są czymś złym.

4. Unikaj ocen i pouczania.
Słowa: „Nie przesadzaj”, „Przestań się mazać”, „Duże dzieci tak nie robią” – uczą wstydu zamiast radzenia sobie.
Akceptacja emocji nie oznacza akceptacji wszystkich zachowań. Możesz jednocześnie powiedzieć: „Widzę, że jesteś zły. Nie wolno jednak bić.„

5. Daj dziecku czas.
Regulacja emocji to proces. Fale emocjonalne muszą opaść, zanim pojawi się przestrzeń na rozmowę, refleksję czy wspólne poszukiwanie rozwiązania.

💡 Pamiętaj: dziecko nie rodzi się z umiejętnością samoregulacji. Uczy się jej stopniowo – tysiące razy – w kontakcie z dorosłym, który zachowuje spokój.

To właśnie nasza najważniejsza rola – być „bezpiecznym portem”, do którego dziecko może wrócić w każdej burzy.

Źródło: dr Kamila Olga – psycholog