Nieśmiałość u dziecka to nie „cecha do naprawienia” – to delikatność, która potrzebuje wsparcia i zrozumienia. To, jak reagujemy jako dorośli, może albo pomóc dziecku rozwinąć skrzydła, albo sprawić, że będzie się wycofywać jeszcze bardziej.

Czego warto unikać?

❌ Zawstydzania: „No weź, nie wstydź się tak!”, „Zobacz, inne dzieci potrafią!”
❌ Porównań: „Twój brat to od razu podchodził i mówił śmiało.”
❌ Wyręczania: Dziecko nie nauczy się odwagi, jeśli nie będzie miało szansy jej ćwiczyć – w swoim tempie, przy Twoim wsparciu.

Możesz skutecznie wesprzeć dziecko zmagające się z nieśmiałością.
Nie musisz znać wszystkich odpowiedzi. Wystarczy, że jesteś. Obecny, uważny, empatyczny.

Skorzystaj z tych wspierających komunikatów:

🔵 „Ja też się stresuję w różnych sytuacjach. Wspólnie znajdziemy na to sposób.”
🔵 „Masz prawo mieć obawy. Wiem, że tak naprawdę masz w sobie moc odwagi.”
🔵 „To naturalne, że tak się czujesz. Wiem, że stopniowo będziesz mieć coraz więcej pewności siebie. Zawsze wierz w siebie.”

Twoje słowa mogą stać się głosem wewnętrznym dziecka – tym, który będzie je wspierał przez całe życie.

📚 Źródło: Monika Andrzejewska, CTM Centrum Terapii